Vandaag de laatste etappe samen gelopen, vrijwel direct na aankomst in Salamanca is Marius, begeleid door een Duitse pelgrim, met de trein afgereisd naar Madrid. De bedoeling is dat hij vrijdag terug vliegt naar Nederland.
Het was vandaag een relatief korte etappe van 20 km, beide waren en zijn wij overmand met verschillende gevoelens. Marius gespannen, of dat de reis wel naar wens zou gaan verlopen maar ook blij dat hij zijn geliefden en dierbare zou gaan treffen binnen een paar dagen waar hij enorm naar uitkeek. En ik een bepaalde mate van teleurstelling omdat ik de komende 600 km zonder vaste maat en alleen verder moet. Ook al weet ik ‘op de camino ben je nooit alleen’ maar toch, het zal wennen zijn en ik heb mij voorgenomen om hem af te maken, dus voorlopig ga ik ervoor.
Kwart voor 7 was het toen wij vertrokken en, in tegenstelling met de laatste dagen, leek het weer veelbelovend en had het extra glas wijn, dat wij gisterenavond op ons afscheid gedronken hadden, geen lastige sporen achtergelaten en zagen wij de zon tijdens de tocht verreizen wat altijd weer wonderlijke plaatjes opleverde zeker in de bergen. Het eerste gedeelte ging weer door grote weilanden waar wij weer verschillende keren door de ijzeren poorten gingen die wij zelf moesten openen en dicht maken. Langzaam ging het landschap over in hoofdzakelijk granen dus akkerbouw met acceptabele gewassen. Op 13 km zagen wij de stad Salamanca al liggen en na twee en een half uur liepen wij een geweldig levende drukke stad binnen over een erg saai laatste stuk.
De herberg is vlak langs de kathedraal dus in de binnenstad welke ik zo meteen ga bekijken. Op dit moment zit ik in een bar die vol met jongelui (studenten) het verslag te tikken op mijn i-phone en ga hem zo meteen voor de eerste keer proberen te versturen.
Marius heeft natuurlijk terecht zijn i-pad meegenomen ook al had hij aangeboden hem met liefde en plezier beschikbaar te willen stellen voor mijn verdere reis.
Morgen wordt de reis voortgezet en natuurlijk mijn bevindingen gerapporteerd.
Wordt vervolgd !!
Dag Johannes, wij waren ook een week naar Spanje geweest en hoorde dat
Marius stopte , jammer !
Wij wensen jou veel sterkte en hopen dat je geen blessures oploopt ,jouw
kennende loop je hem dan uit .
Groetjes uit De Rips, Tiny en Willy Beckers.
Hoi Johannes,
Het zijn prachtige verhalen die jullie hebben neergescheven. Je kunt uit de verhalen opmaken dat jullie al veel meemaakt en al heel veel genoten hebben. Het is jammer, maar moedig van Marius, dat hij is gestopt. Wij wensen je verder een mooie tocht en geniet van het onderweg zijn.
Groeten uit Bakel,
Frans en Mariet
Ha broeder,
heel spijtig dat je niet samen met je maat Marius verder kan, maar ik ben er van overtuigd dat je ook alleen je “missie” zal voltooien. En, zoals je zelf ook al zegt, loop je de camino nooit alleen en vind je vanzelf een nieuwe Marius, of Ton de Vaan zoals op je vorige tocht. Tenslotte ben je zeker niet te verlegen om met een ander een gesprek aan te gaan. ‘t Is dat ik momenteel last heb van een ekstersoog, anders kwam ik over en liep een paar dagen met je mee…. Hoewel ik het zeer betwijfel of je daar plezier aan zou beleven, daar mijn tempo waarschijnlijk enigszins van het jouwe af zou wijken. En ik heb ook geen zin om de hele dag te wachten….! Maar goed, ik ben weer in de gelegenheid om je vanachter mijn veilige computerscherm te volgen en van de broodnodige adviezen te voorzien, die je door het vertrek van Marius nu moet missen. Wat je waarschijnlijk ook zult missen zijn jullie 20.00 uur-sessies; mocht dat een onoverkomelijk probleem zijn dan kun je me rond die tijd altijd bellen, ik zorg wel dat we een probleempje hebben wat we dan op moeten lossen! Keep on walking en tot het volgende bericht.
De Sint Tunnisse volgploeg.
Oh ja, voor het geval je geen internet en krant hebt; Ajax is gisteren kampioen geworden, maar dat zal je niet verbazen…
Johannes,
Na een intense, lange en gezamenlijke voorbereiding zal het misschien niet makkelijk zijn om nu in enkele dagen te ervaren dat je ‘maatje’ naar Holland teruggaat. Besef wel dat we allemaal met je meeleven en volop genieten van je verslagen! Probeer de draad van ‘het onbekommerd genieten’ weer op te pakken.
Buen Camino!
Johannes, Nu wordt het even iets anders natuurlijk om alleen door te gaan. Het gevoel herken ik nog wel. De eerste uren met zwaar gevoel verder. Later ook wel weer gewenning natuurlijk. Ga ervoor, je zult jouw doel bereiken, daar ben ik van overtuigd.
Inmiddels ben ik nu drie dagen onderweg naar Rome en het gaat redelijk moet ik zeggen. Wel eenzaam, heb nog geen enkele mede-pelgrim ontmoet, dus dan weet je het wel hè, kilometers maken………. Ben nu in Bacharach en heb al zowat 400 achter de wielen.
Zet hem op Johannes……
Johannes, vanaf nu alleen verder…. maar dit gaat jou lukken!
zoals jij alleen met je fiets herenswegen overtoerden, zul jij het nu te voet ook kunnen,natuurlijk blijf ik je volgen via de digitale weg en wens jouw heel veel succes verder met je tocht! xxx Ans, Milheeze.