Door vanmorgen te blijven liggen en te wachten tot het overgrote deel van de pelgrims vertrokken waren uit het voormalige Semenarie, wat nu dienst doet als onderkomen voor pelgrims, was het een vreemde start van de (zon)dag.

Uitgebreid gedoucht en daarna ontbeten, met de inmiddels gewoonte getrouw muesli met melk, was het tegen tienen toen wij (Teun en ik) richting de binnenstad togen, waar het al een drukte van vanjewelste was overwegend binnen lopende pelgrims. Het was leuk om al deze mensen, die van alle kanten kwamen, de meeste onwennig, andere geëmotioneerd en onder de indruk, dat het doel Santiago bereikt was. Wij waren extra attent of er misschien pelgrims tussen liepen die wij de afgelopen 6 weken ontmoet hadden of zelfs enkele dagen mee opgelopen. Ondanks er tientallen voorbij kwamen waren er verschillende bekenden bij wat warme en intense ontmoetingen tot gevolg had. Onder het genot  van een kop koffie realiseer je je dan, dat het ook vele  nationaliteiten zijn waar dat je in die afgelopen 6 weken contact hebt gehad eigenlijk lief en leed gedeeld. Ook kwamen Henk en Lida binnen waarvan ik dacht dat ze voor mij zouden lopen. Kortom verrassingen over en weer.

Wat mij enorm verrast heeft is de drukte die er heerste op de camino France, volgens de verhalen was het werkelijk file lopen en komen daar 250 tot 300 pelgrims per dag langs. Wij waren, op de Via de la Plata, tussen 20 en 30 pelgrims per dag gewend wat een wezenlijk verschil is.

Om 12 uur was de gebruikelijke Pelgrims mis met een propvolle Kathedraal.
Om 11 uur hadden wij onze intrek al genomen om niets te missen van o.a. het slingerende wierooksvat en de geweldige samenzang van honderden mensen. Een ritueel wat men als pelgrim niet mag missen.

Vanmiddag hebben wij nog de oude binnenstad bekeken wat mooi en gezellig was, mede door de vele straatmuzikanten, maar na zo’n lange stille wandeltocht ervaren wij het ook best wel vermoeiend, en zijn daarom ook weer blij om morgen onze vertrouwde rugzak weer op te doen en voor dag en dauw richting Finisterre te gaan.

De tocht ‘Via De La Plata’ is volbracht. Het volgende doel (Finisterre) wil ik plaatsen onder de noemer afbouwen en vast inleven op de normale alle dag, samen met mijn gezin, familie, vrienden en kennissen.

Morgenvroeg vertrek ik uit het drukke Santiago, en zal ik het blijven herinneren als een einde aan een prachtige camino. Het mag duidelijk zijn dat de belevenissen van de komende dagen ook aan het papier toevertrouwd zullen wordende eigen woorden, wordt vervolgd !!