Al om zes uur was er volop bedrijvigheid in de mooie alberge in Rionegro del Puente met als uiteindelijk resultaat tien over half zeven vertrokken. Als eerste, maar weldra passeerde mij de twee Spanjaarden waarmee ik dagelijks stuivertje wissel en waarmee ik gisteren middag menu de dia genuttigd had.
Direct vanaf het begin was het genieten van de omgeving waar ik doorliep. Ik zou het eerste stuk willen omschrijven als steppen gras met tussendoor witte en gele brem. Jammer was dat men op de achtergrond steeds auto’s hoorde, maar zelden zag.
De streek Sanabriais voornamelijk een natuurreservaat van 22.000 ha groot, dat rondom het grootste natuurlijke meer (Lago de Sanabrina) van Spanje ligt. Op het meer wordt volop gevist, het is 3,5 km lang en2 km breed. Noordelijk van hier meer ligt de Siërra Cabrera met toppen tot 2000 meter welke bedekt zijn met sneeuw. Morgen zal ik daar nog dichter bijkomen als ik de Cordillera Cantabrica over ga. De Siërra Cabrera snijdt hier Galicië van centraal Spanje af.
Vandaag was het echt genieten zeker na 10 uur toen de zon zich liet zien, ik kwam door dorpjes waar werkelijk de tijd lijkt te hebben stil gestaan. Vrijwel niemand lijkt er te wonen en de huizen zijn oud en bouwvallig. Zelden zie je iemand en voorzieningen zijn er helemaal niet. Wel viel het mij op dat de gestapelde muurtjes, zoals in Extremadura ook hier terug te vinden waren in het landschap. Vele kleine weitjes waren hiermee afgemaakt in het verleden, maar nu doet men er nergens iets meer mee en lijkt alles tot natuurgebied te zijn gebombardeerd.
Na 43 km wandelen stond mijn nieuwe bed in een alberge in Puebla de Sanabria.
Vandaag had ik er voor gekozen om op 28 km een menu de dia te nemen om daarna de laatste moeilijke 15 km met een volle tank af te kunnen maken wat uiteindelijk ook gelukt is. Ik moet wel bekennen dat alles zeer begon te doen maar de voldoening was groot.
Voor mijn avondeten had ik het volgende klaargemaakt, tot hilariteit van menig pelgrim, een grote schaal met daarin: 2 sinaasappels, 2 appels en 2 bananen, dit alles gemarineerd in een halve fles wijn, en ik moet zeggen het was een succes. Als toetje 2 aardbeipuddinkjes en mijn avondlunch was compleet.
Wat ik nog even wil vermelden voor de geïnteresseerde, het stikt hier van de wilde zwijnen een fenomeen wat je bijna niet voor kunt stellen. Ook wordt er door verschillende bronnen vermeld dat er nog wolven voorkomen zeker op Portugees grondgebied wat hier maar enkele kilometers vandaan is.
Morgen wordt het weer nog ietsje beter wanneer ik echt omhoog moet. Ik heb zojuist nog zonnebrand gekocht zodat men mij op dat gebied niet kan verrassen. Wordt vervolgd!