Finisterre is anders

Vandaag 34 km gelopen om morgen de kroon op het werk te kunnen zetten. 32 km resten er dan nog om daadwerkelijk te stoppen na 1100 km. Toen ik vanmorgen vertrok was de weg nat en dreigde het te gaan regenen maar gelukkig bleef dat uit. Zelfs de zon liet zich in de loop van de middag zien zodat het aangenaam wandelweer werd.

Over het algemeen ging de tocht door een gebied dat wel Hollands leek. De boeren waren opvallend actief met gras maaien, maar ook ploegen en schijf eggen met groot en zwaar modern materieel was op meerdere plaatsen waarneembaar. Duidelijk was ook dat de mestregels niet dezelfde waren als in Nederland. Men kent b.v. geen directe onderwerkplicht of injectering zodat het hier en daar stonk zoals dat bij ons jaren terug het geval was. Kortom men reed maar af en aan met tonnen mest om deze achtereenvolgens te dumpen op het land.  Op veel akkers had men de eerste snee geoogst, door te hooien of te kuilen, om daarna onder te werken, inclusief mest, en maïs te zaaien.

Veel zwartbont vee in moderne grote stallen. Ook hier blijven de meeste koeien op stal wat vergelijkbaar is met Nederland. Vannacht verblijf ik in een nieuwe alberge in Olveiroa-Dumbria. Morgen ga ik voor de laatste etappe naar Finnestera om mijn camino in stijl af te sluiten. De weersverwachting is super zodat ik er van uit mag gaan dat ik het beter ga treffen als twee jaar geleden toen het regende en mistig was. Morgen meer.